Bos e malos

Se no último post falabamos dos contrastes que me agardan na miña educación, a semana pasada puiden comprobar que os contrastes son moi palpables dentro da miña escola.

Primeiro descubrin que a miña profe Bea leva un BLOGUE onde conta todo o que facemos na clase!! Bea traballa moito: grazas a ela, agora mamá e papá poden ver fotos de todas as cousas que facemos na clase, comentalas comigo cando chego a casa, ou seguir o horario que temos en clase. 

Teño a mellor profe do mundo!!!

En cambio, esa mesma semana papá atopou un agasallo inesperado na miña bolsa da merenda ao chegar a casa: outra 'enquisa do galego'. Que pesaos!!

Papá estaba que botaba pestes porque para os malos do cole (que en concreto non están no cole, senón algo máis arriba) o galego é un problema e así lle chaman: "el problema del gallego". Pero que sigan con estas lerias agora ás agachadas, na bolsa da merenda e sen decir nada... tómannos por parvos? Supoño: se non nos tomasen por parvos, non se entendería que o mesmo discurso que usan contra o galego non o usen para decir "o inglés e o chinés son útiles e cada día máis imprescindibles, deberíamos deixar de falar español, esto de que os nenos teñan que estudialo é un problema".

Déixovos aquí os contidos da famosa enquisa para que opinedes. De paso, poidades axudarme a entender o que puxo papá en "comentarios", no punto 12. Non o entendo!!

ENQUISA

"Entregamos esta enquisa para recabar datos e poder establecer a lingua predominante entre o alumnado do centro"

1.- Que língua usa voso fillo/a?

2.- En que língua aprendeu a falar?

3.- Que língua se fala habitualmente na vosa casa?

4.- O seu fillo mostra boa disposición á hora de utilizar o galego? (ein?)

5.- Valore dacordo - indiferente - en desacordo:

a) o galego é unha língua axeitada para os videoxogos (ein?)

b) a adquisición de dúas ou máis linguas enriquece

c) gustarianos que o noso fillo recibise máis clases en galego (menos non pode...)

d) en galicia o galego é útil (acabáramos)

e) en galicia debería usarse máis o galego (só pido que non nolo poñan máis difícil grazas)

6.- Cal é a língua dos avos maternos?

7.- Cal é a língua dos avos paternos?

8.- cal é a língua habitual da nai?

9.- Cal é a língua habitual do pai?

10.- En que língua lle falan maioritariamente ao seu fillo outras persoas próximas (tíos etc)

11.- Só para o alumnado de 5º: no caso de que o seu fillo fora galegofalante ou empregara maioritariamente esta lingua ao comezar a escolarización pasou de falar galego a usar agora máis o castelan?

En caso afirmativo cando ocorreu (garderia - educación infantil - primaria)

12.- Quere facer algún comentario adicional?

-----> SODES UNS CÍNICOS

Contrastes

Onte no cole empezaron as clases a tempo completo. Eso significa que papá déixame na porta do cole un pouquiño antes das 9 da mañán, e mamá venme recoller un pouco despois das 3 e media da tarde. Son moitas horas! Cinco horas de clase e despois a comer cos amigos do cole. Chego a casa tan canso que non perdono unha siesta!

Papá pensaba que hoxe igual xa se notarían os efectos na miña fala de tantas horas cós nenos e as profes. Non sei, que chegaría a casa coa camisola de Iniesta e cantando 'la Macarena', ou algo así. Pero non. Aínda así, papá non estaba preparado para os cambios que ía ver hoxe en min. Case lle dá un patatús: onte no supermercado púxenme a chupar o dedo, como os nenos pequeniños coma Pablo. Nunca o fixera antes. Por iso papá supón que llo vin facer a algún neno do cole. "Levalos ao cole pra que se lles pegue todo o malo!" -dicía todo enfadado! A min faime moita graza este papá cando se pon todo tolo!

Cousiñas como esa aparte, desde hoxe empeza para min unha educación de contrastes. No cole, "papelillos" e "proyectos - los bebés"...

...na casa, a nova revista do Xabarín Club!

Son moi pouquiñas as revistas e contidos audiovisuais que os nenos podemos desfrutar en galego, como para que aínda por riba no cole non teñamos nin un. Alguén me pode explicar por que?

O pintinho e o pollito

Mamá e papá sempre tiveron claro que Pablo e máis eu deberiamos tomar contacto desde pequenos con múltiples linguas e sotaques. Non tanto para aprender moitas linguas (somos pequeniños, non nos dá a cabeza para tanto!) como para que vexamos a diversidade lingüística como algo natural. Despois de todo, imos ter que acostumarnos a un entorno onde moita xente non fala a mesma língua que na casa!

En próximos artigos contareivos máis casos desa diversidade, pero está claro cal foi a primeira nas nosas vidas: a Galinha Pintadinha!!

www.galinhapintadinha.com.br/

Coa Galinha aprendimos a falar. Non esaxero! Primeiro faciamos palmas e deciamos 'popós' por galiñas, 'plin plin' por piano e 'allallán' pola guitarra, porque eses eran os sons que os acompañaban nalgúns dos videos. Pero axiña aprendimos a falar galego como o falan lonxe moi lonxe, no Brasil: os números con Mariana, as cores có coelhinho da Pascoa, os instrumentos musicais có Mestre André ou, por suposto, o nome de todos os animais: a borboletinha, a formiguinha, o can, o gato, a xirafa, os elefantes, os morcegos, o sapo cururú (que é o favorito de papá!!), o caranguexo e, por suposto, o PINTINHO AMARELINHO!!!

Mamá sempre conta que cando case non sabía nin falar, sabía pedir música cun dos meus primeiros xestos: poñer o dedo índice na palma da outra man, como no video do pintinho!! Por iso faime moita graza que hoxe Pablo, que tamén apenas fala, cando quere ver videos fai o mesmo aceno!!

Onte papá estaba moi contento: el e máis eu estivemos vendo o último video que acaban de publicar: o pintinho está de cumpreanos!! Cantámoslle 'parabéns, parabéns, parabéns' toda a noite!! 

Hoxe, en cambio, cando cheguei do cole, deume a impresión que papá non se puxo tan contento:

- Anxo, que fixestes no cole?

- Pintar!!

- E que pintastes?

- Un POLLITO!!

Contas de e-mail e Twitter

Di papá que, se non-sei-que-señor dixo unha vez que todo o mundo debería ter 15 minutos de fama, eu xa conseguin os meus cinco primeiros: con menos dunha semana de vida, o meu blog eusonanxo.blogspot.com xa tivo case 900 visualizacións!!  Moitas grazas a tod@s!!

Como eu só sei contar ata 20 non me fago á idea de cantos son 900, pero di papá que el tamén ten un blog e ten moitas moitas menos visitas que o meu!! Pero moitas moitas!! Anda todo resentido, o papá!! :-D

Por iso, como teño tantos amigos que van querer ler o que lles conte durante os próximos meses, papá axudoume a abrir unha conta de twitter para que poidades seguirme, e unha conta correo á que poderedes escribirme sempre que queirades. Son estas:

e-mail: eusonanxo@gmail.com

twitter: @eusonanxo

Lémonos moi en breve!!

Eu son...

... Anxo. Un neno d'A Coruña. Coma quen dis, un galegofalante máis. Pero non por moito tempo. 

Porque, ainda que teño case 3 anos e xa sei os números (un, dous, tres catro, cinco...) as cores (amarelo - yellow, branco - white, azul - blue) ou os animais (o can, a ovella, a xirafa e o porquiño), hoxe fun ao cole por primeira vez. E iso, na Galicia de 2013, significa que durante alo menos os próximos tres anos non teño dereito a unha educación na miña língua. Todo o que me aprenderán aprenderanmo en español. Todo. Disque ten que ver coa miña liberdade, pero eu non o entendo. Non sei, o mellor cando sexa maior.

Na miña casa meus pais, meus avós d'A Coruña e meus avós de Pontevedra, meus tíos e toda a miña familia seguirá falándome galego, i eu, por un tempo, tamén lle falarei galego a Pablo, meu irmán pequeno, que ten só un aniño e medio e xa empeza a decir cousiñas como mamá, papá, can, avó ou ogú (quere dicir iogur pero aínda non fala ben de todo!). Pero, aos poucos, o entorno, a escola, a TV (prometo ver só un pouquiño!) e os demáis nenos farán que deixe de falar galego.

Se queredes, durante os vindeiros meses poderedes ver como acontece. Vémonos no meu blog: Eu son Anxo.